تن غیر مسلح ترد و شکننده بوده و از مقاومت کششی کمتری برخوردار است به منظور کاهش ضعف شکنندگی ، از رشته های نازک و کوتاه که به صورت تصادفی در تمام جهات در بتن توزیع شود روش بسیار مناسبی می باشد( این رشته های نازک الیاف نامیده می شوند) دلیل اصلی استفاده الیاف در بتن، افزایش سختی و مقاومت کششی ، بهبود کنترل ترک و تغییر شکلها می باشد.

موارد کاربرد بتن الیافی:

۱- روسازی بزرگ راه ها- جاده ها و فرودگاهها

۲- پلها و عرشه اسکله ها

۳- رویه جدارهای نسوز کوره ها ( صنایع پترو شیمی،ذوب آهن،کارخانه های سیمان)

۴- کف کارخانه ها،توقف گاه ها ،جایگاه بنزین و سالن های صنعتی

۵-سازه های ضد انفجار

۶-قطعات مربوط به تونل سازی و حفاری معدن

۷- دیوارهای محافظتی ، پناهگاهها و آشیانه هواپیماها

جدول مصارف عمومی انواع الیاف

نوع الیاف مصارف

شیشه: پانلهای پیش ساخته، دیوار نمای جدا کننده، لوله های فاضلاب،سقفهای پوسته ای

بتنی

فولادی: بلوکهای سقفی بتنی مجوف، روسازی بتنی در جاده ها ،و فرودگاهها و کف پلها، عرش

بنادر و اسکله ها، سازه های مقاوم در برابر انفجار، کف کارخانه ها، پی ماشین آلات

سنگین، سازه های دریایی، پوشش تونلها، سازه های مقاوم در برابر ضربه

نایلون و پلی پروپیلن: شمعها، شمعهای پیش تنیده، پانلهای نما، واحد های شناور برای عبور و تخلیه بار در

دریا، ترمیم روسازی ها، پوشش سطحی لوله های زیر آب

آزبست ورقه ها، لوله ها، صفحه ها، مواد عایق و ضد آتش، لوله های فاضلاب، ورقه ها ی صاف

و موج دار سقف، پوشش سطحی دیوارها

کربن: قطعات موج دار برای کف سازی، جداکننده های موجدار، بدنه قایقها، تخته های داربست

کولار: همانند الیاف کربن

بامبو: صفحات ساختمانی(اجزای چوبی در ساختمانها)

پودر میکا: ماده جایگزین بخشی از آزبست در تخته های سیمانی لوله های بتنی و مواد تعمیراتی

الیاف گیاهی: مواد ارزان قیمت جهت پوشش سقف و پانلها

به لحاظ انجام عمل هیدراتاسیون دارای حساسیت بسیار زیادی است عدم استفاده ازآب مناسب زیر را به دنبال خواهد داشت.

۱-زمان گیرش سیمان به تاخیر افتاده ،بتن دیرگیر می شود.

۲-باعث افت مقاومت نهایی بتن می شود(گاهی تا ۳۰% مقاومت را کاهش می دهد)

۳-موجب خوردگی و زوال تدریجی میلگرد ها می شود

۴-روی سطح بتن خشک شده نهائی،لکه هایی ایجاد میکند که به خصوص در بتن هایی که سطح آنها در نما قرار میگیرد حائز اهمیت است.

ویژگیهای آب مصرفی دربتن

۱-اسیدی وبازی نباشد(PH بین ۸ تا ۶ )

۲-درصد کربنات هایش کمتر از ۱% درصد باشد.

۳-درصد جامدات (ذرات معلق)در آن کمتر از۱% درصد باشد.

۴-درصد کلرورهایش کمتر از۵% درصد باشد.

۵-درصد سولفاتهایش کمتر از۱%درصدباشد.

۶-جمع کربنات کلسیم و منیزیم موجود در آب بتن اگر تا ۴% درصد باشد مضر تلقی نمی شود.

۷-جمع نمکهای منگنز، قلع، روی، سرب نباید از ۵% درصد بیشتر باشد.

۸-نمکهای آهن در آب بتن تا حد ۴ درصد بر مقاومت بتن تاثیر نمی گذارد.

۹-از نامناسب ترین ناخالصی های آب بتن سولفورسدیم است که مقدار مجاز آن حداکثر ۱% است.

۱۰-استفاده از آب دریا به واسطه وجود نمکهای کلرورها ، سولفاتها و … باعث افت مقاومت تا ۱۵ درصد می شود، کلر موجود در آب دریا موجب خوردگی میلگردها در طول زمان می شود و استفاده آن در بتن آرمه مجاز نمی باشد.