به لحاظ انجام عمل هیدراتاسیون دارای حساسیت بسیار زیادی است عدم استفاده ازآب مناسب زیر را به دنبال خواهد داشت.

۱-زمان گیرش سیمان به تاخیر افتاده ،بتن دیرگیر می شود.

۲-باعث افت مقاومت نهایی بتن می شود(گاهی تا ۳۰% مقاومت را کاهش می دهد)

۳-موجب خوردگی و زوال تدریجی میلگرد ها می شود

۴-روی سطح بتن خشک شده نهائی،لکه هایی ایجاد میکند که به خصوص در بتن هایی که سطح آنها در نما قرار میگیرد حائز اهمیت است.

ویژگیهای آب مصرفی دربتن

۱-اسیدی وبازی نباشد(PH بین ۸ تا ۶ )

۲-درصد کربنات هایش کمتر از ۱% درصد باشد.

۳-درصد جامدات (ذرات معلق)در آن کمتر از۱% درصد باشد.

۴-درصد کلرورهایش کمتر از۵% درصد باشد.

۵-درصد سولفاتهایش کمتر از۱%درصدباشد.

۶-جمع کربنات کلسیم و منیزیم موجود در آب بتن اگر تا ۴% درصد باشد مضر تلقی نمی شود.

۷-جمع نمکهای منگنز، قلع، روی، سرب نباید از ۵% درصد بیشتر باشد.

۸-نمکهای آهن در آب بتن تا حد ۴ درصد بر مقاومت بتن تاثیر نمی گذارد.

۹-از نامناسب ترین ناخالصی های آب بتن سولفورسدیم است که مقدار مجاز آن حداکثر ۱% است.

۱۰-استفاده از آب دریا به واسطه وجود نمکهای کلرورها ، سولفاتها و … باعث افت مقاومت تا ۱۵ درصد می شود، کلر موجود در آب دریا موجب خوردگی میلگردها در طول زمان می شود و استفاده آن در بتن آرمه مجاز نمی باشد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *